پافشاری ارتوپدها در درمان عفونت سمج مفصل مصنوعی

بعد از عمل جراحی مفصل، امکان دارد زخم های نزدیک به محل جراحی و یا بخش های عمیق تر و نزدیک به ایمپلنت، عفونی شوند. عفونت امکان دارد در طول دوره بستری در بیمارستان، بعد از بازگشت بیمار به منزل و یا سال ها بعد از عمل، شخص را درگیر کند.

علت ایجاد عفونت چیست

از آنجایی که ایمپلنت های تعویض مفصل از فلز و یا پلاستیک ساخته می شوند، دسترسی سیستم ایمنی بدن به آن ها محدود است. مسیرهای ورود پاتوژن ها به بدن شامل شکاف ها و خراشیدگی های سطحی پوست، درمان های دندانپزشکی مانند کشیدن دندان و عصب کشی و زخم های ناشی از سایر اعمال جراحی است. بعضی شرایط باعث افزایش خطر عفونت می شوند:

• نقص در سیستم ایمنی بدن (در اثر بیماری هایی مانند عفونت HIV)
• نقص در سیستم عروقی محیطی ( کاهش جریان خون در دست ها و پاها)
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
• چاقی
• دیابت

یک مورد پیچیده عفونت مفصل ران و درمان خلاقانه آن

عفونت مفصل در اطراف پروتز در اکثر موارد منجر به خارج کردن اجزای مفصل می شود. استفاده از داروی ضد قارچ به صورت تلفیقی از تجویز دارو و مخلوط کردن دارو با سیمان استخوانی منجر به موفقیت در درمان عفونت قارچی شدید در مفصل یکی از بیماران شد. به این مورد توجه کنید: یک خانم 73 ساله با شکستگی در گردن استخوان ران (فمور) به بیمارستان مراجعه می کند. شکستگی استخوان طبق روند معمول درمان شد؛ اما بعد از مدتی، بیمار با ایجاد نکروز در سر استخوان فمور دوباره مراجعه نمود. برای درمان نکروز، عمل جراحی تعویض کامل مفصل در بیمار انجام شد. بعد از عمل، به خاطر مشکوک بودن به عفونت در اطراف مفصل، بیمار برای نمونه برداری دوباره راهی اتاق عمل شد. آزمایشات روی نمونه های برداشه شده، وجود استافیلوکوکوس کوآگولاز منفی حساس به ونکومایسین و ریفامپسین تشخیص داده شد. با تجویز این آنتی بیوتیک ها به صورت تزریق وریدی، عفونت مفصل درمان شد و بیمار بعد از 6 هفته از بیمارستان ترخیص شد. بعد از شش ماه، بیمار به علت شکستگی در اثر افتادن به بیمارستان بازگشت و تحت جراحی استئوسنتز مجدد قرار گرفت. قطعات آسیب دیده تعویض شدند و آلوگرافت استخوان در محل قرار گرفت. بعد از شش ماه، شکستگی دوباره در برخی اجزای ایمپلنت استخوان فمور هنگام راه رفتن بیمار اتفاق افتاد. پسودوآرتروز عفونت تشخیص داده شد؛ به همین خاطر جراحان اجزای ایمپلنت را خارج کردند. سیمان استخوانی مخلوط با جنتامایسین برای پر کردن فضای مرده قرار داده تا کشیدگی و طول بافت نرم حفظ شود. نمونه برداری از بافت انجام شد و آزمایشات، عفونت با قارچ کاندیدا آلبیکنز و باکتری استافیلوکوکوس کوآگولاز منفی را نشان داد. فلوکونازول سیستمیک و ونکومایسین برای درمان عفونت تجویز شد. بعد از بررسی ها، دوباره جراحی انجام و اجزای استابولار (مربوط به بخش لگن) پروتز خارج شدند و سیمان استخوانی فضاساز در محل آن قرار داده شد (در تصویر مشاهده می کنید). برای تهیه سیمان استخوانی فضاساز، پودر آنتی بیوتیک (جنتامایسین و ونکومایسین) و ضد قارچ (وریکونازول و آمفوتریسین B) به 40 گرم سیمان استخوانی پلی متیل متاکریلات افزوده شد؛ به طوری که درصد وزنی نهایی محتوای آنتی بیوتیکی به 7% رسید. بعد از جراحی، پا درد بیمار کاهش زیادی پیدا کرد. بعد از گذشت سه ماه وضعیت بالینی بیمار ثبات ثابت شد و بررسی های آزمایشگاهی به حالت طبیعی بازگشت. به این ترتیب سیمان فضاساز خارج شد و پروتز به جای آن قرار گرفت. بخش کاسه مفصل نیز، با سیمان استخوانی مخلوط شده با ضد قارچ وریکونازول در محل خود فیکس شد. بعد از آخرین جراحی، هیچ نوع عفونت و مشکلات ناشی از جراحی در بیمار ایجاد نشد. با گذشت شش سال، بیمار از درمان خود رضایت کامل دارد و می تواند با عصا راه برود. تست های مربوط به خون و تصاویر رادیویی بیمار هیچ اثری از عفونت و یا لق شدن مفصل را نشان نمی دهند.

منابع

http://www.sciencedirect.com/

http://orthoinfo.aaos.org/