گیر افتادگی مفصل ران
پزشک معالج پس از تشخیص گیر افتادگی مفصل ران گزینه‌های درمانی مختلف را پیشنهاد می‌دهد. جراحی یا فیزیوتراپی در کنار روش‌های بدون نیاز به جراحی، درمان‌های متداول برای گیر افتادگی مفصل ران هستند.درمان گیر افتادگی مفصل ران بدون نیاز به جراحی
گیر افتادگی مفصل ران در اثر ساختار غیرطبیعی استخوان‌های مفصل لگن رخ می‌دهد. درمان‌های بدون نیاز به جراحی نمی‌توانند ساختار استخوانی را اصلاح کنند ولی در بسیاری از موارد روش مناسبی برای کاهش درد، افزایش عملکرد هیپ و جلوگیری از جراحی هستند. ۱. تغییر فعالیت‌ها: ممکن است پزشک از شما بخواهد برخی فعالیت‌های روزانه که سبب بروز علائم گیر افتادگی مفصل ران می‌شوند را کنار بگذارید. فعالیت‌هایی مانند گلف و بیس‌بال که با چرخش مفصل ران همراه هستند نیز سبب بروز درد می‌شوند. علت این امر افزایش اصطکاک میان استخوان‌های مفصل ران است. ۲. داروهای غیر استروئیدی غیر التهابی: داروهایی مانند ایبوپروفن می‌توانند به کاهش درد و التهاب در مفصل کمک کنند. ۳. فیزیوتراپی: ورزش‌های مخصوصی که محدوده حرکتی مفصل ران را گشترش داده و ماهیچه‌های اطراف آن را تقویت می‌کنند. به این ترتیب فشار روی لابروم یا غضروف آسیب دیده کم می‌شود.درمان گیر افتادگی مفصل ران به کمک جراحی
معمولا گیر افتادگی مفصل ران به کمک جراحی درمان می‌شود. با توجه به علت گیر افتادگی مفصل ران و نوع بافت نرم آسیب دیده، نوع جراحی مشخص می‌شود. در ادامه برخی از روش‌های جراحی که برای درمان این مشکل مورد استفاده قرار می‌گیرند را معرفی می‌کنیم. در برخی از موارد بیش از یک روش جراحی در اتاق عمل انجام می‌شود.- گسترش فضای مفصل ران از طریق بریدن و برداشتن بافت استخوانی که منجر به گیر افتادگی مفصل می‌شود
- دبریدمان لابروم که شامل برداشتن لبه‌های ساییده و جدا شده لابروم می‌شود
- ترمیم پارگی لابروم از طریق اتصال مجدد لابروم به استخوان
۵
از ۵
۳۰ مشارکت کننده
